Ted Wilson
(inspirator van Venwoude, overgegaan 25 december 2007).
Op Centrum Venwoude worden elke dag dagopeningen gehouden aanvang 08.30 uur.
Wil je driemaal per week een dagOpening ontvangen stuur dan een email naar: [email protected]
Ted sprak in de dagOpeningen regelmatig over dankbaarheid.
Hieronder vind je vier dagOpeningen:
Mijn kernwaarde
O Vanmorgen was ik aan het mediteren, toen kwam het woord vertrouwen in me op. Ineens ontvouwde het zich. Ja, dát is het!
Ted: Toen kwam vertrouwen in volle glorie.
O Ja.
Ted: Dat is prachtig. Op het meditatiekussen kunnen we in contact komen met veel kwaliteiten. Zeker met onze kernwaarden, ondanks ons zijn.
O Ondanks ons zijn, hoe bedoel je dat?
Ted: Dankzij ons zijn kernwaarden altijd een beetje minder helder, zien ze er wat rafelig uit. Maar wanneer we in meditatie zijn en volledig vrij met onszelf, dan kunnen we helemaal in contact komen met waarden zoals bijvoorbeeld dankbaarheid. Dan heb je contact met dankbaarheid zoals dankbaarheid werkelijk is – in alle glorie.
Mensen vergissen zich soms, als ze zeggen: “Als ik dát voel, dan is dankbaarheid goed.” Maar dat is niet waar. Dankbaarheid is er altijd. Het is aan ons om te oefenen, steeds weer, om dankbaarheid een grotere plaats te geven in ons leven. We hebben niets aan wat ons wordt aangereikt, als we er niets mee doen.
Er is nooit nergens iemand die het voor je doet. Altijd zul je het zelf moeten doen. Ik heb het idee dat jij dat wel weet.
O Maar het is zo mooi als het zich kan ontvouwen.
Ted: Ja, dat is fijn. Dan weet je: Ah, daar boetseer ik heel mijn leven aan.
O Oké, dankjewel.
Mensen zijn onsterfelijk
O Het is een jaar geleden dat mijn vriendin overleden is. Daar ben ik heel intens mee bezig geweest. De pijn is op momenten nog heel intens, maar ik voel ook grote dankbaarheid. Echt een ongelofelijke dankbaarheid voor dat wat ze me heeft gegeven. Het geeft mijn leven volheid, ook al is er pijn.
Ted: Prachtig zoals je dat zegt, grote dankbaarheid. De pijn is vaak nog een overblijfsel van hechting. Dankbaarheid is vrij zijn. In dankbaarheid ben je helemaal vrij. Totaal vrij. Je hangt niet meer aan haar. Ze hoeft niet terug te komen. Het is gewoon goed.
O Het raakt me, dat ik dat kan voelen. Het is net alsof ze mijn leven zo’n tien jaar lang heeft gekleurd.
Ted: Heeft ze ook! Kijk maar, waar ze nog allemaal leeft. Hoe veel dingetjes zijn er niet die aan haar herinneren? En als je naar je hart gaat…
O Daar voelt het nog even warm als toen ze leefde.
Ted: Geen verschil hè? In ons hart zijn mensen onsterfelijk. Daarom zegt de Bhagavad Gita: “De wijzen treuren niet om de levenden noch om de doden.” Omdat iedereen altijd onveranderlijk in je hart leeft.
Ze heeft je leven gekleurd, zeg je. Ik denk zelfs: op bepaalde gebieden heeft ze ’t gemaakt. Je was nooit zo geworden als zij niet tien jaar met je was opgetrokken. Je had nooit die gewoonten, die dingen in jezelf ontdekt, als zij niet tien jaar met je was meegegaan. Je kunt zelfs zeggen: ik heb het leven dat ik nu leef te danken aan haar.
O Ja, inderdaad.
Ted: Hoe is dat om dat te voelen?
O Ongelofelijk fijn.
Monster
O Ik zie met terugwerkende kracht hoe het monster van het persoonlijke mij te pakken heeft. Hoe ik worstel om onpersoonlijk te worden.
Ted: Heb je ooit wel eens heel diep intens dankjewel gezegd, op het moment dat het monster los van je was? Echt met heel je hart dankbaarheid geuit, omdat je iets had ontvangen dat je niet zelf kon veroorzaken?
O Nee, maar ik ken wel de jubel…
Ted: De jubel kennen we allemaal: o wat fijn… En dan wordt het bijna weer persoonlijk.
Die dankbaarheid, op de momenten dat precies dat aanwezig is waar je altijd naar verlangt, geeft een zekere nederigheid. Een nederigheid die compassie kan opwekken naar anderen. Als die dankbaarheid nooit is geuit, is ook nooit de nederigheid geoefend. Daarom sluipt op de momenten dat je je geweldig voelt, toch dat ego weer binnen. Het ego kan het niet uitstaan, dat het andere er is. Het wordt er kwaadaardig van. Onderneem op de momenten dat je je geweldig goed voelt, de actie die nodig is: het ego in zijn hok stoppen.
Kijk, als het ego je te pakken heeft aan de kant van onvrijheid, hoef je je geen illusies te maken – dan verlies je alles. Terecht noem je het een monster, zo krachtig is het. Maar het ego kan dus niet tegen het gebied van de hogere waarden. Dat is niet het gebied van het ego, daar heeft het geen vat op.Als nederigheid aanwezig is, telkens als je krijgt waar je naar verlangt, en ook die intense dankbaarheid, dan doe je steeds opnieuw afstand van jouw verdienste. Het was niet jouw verdienste, het is je overkomen, de genade gaf het je. Het was genade. Zo wordt dat gebied langzaam vrij van ego. Daardoor krijgt het ego minder grip op je. Doe dan aan de andere kant de oefening van je niet laten verleiden door het monster. In plaats daarvan zeg je: ‘Goed, ik heb al zoveel gekregen, dit accepteer en aanvaard ik ook. En ik weet dat het overgaat. Maar ik meng me niet in de strijd.’
O Dankjewel…
Ted:Aan de kant: waar je onvrij bent, is geen werk te doen, daar is alleen maar te zorgen dat het niet erger wordt. Het grote werk is te doen aan de kant die vrij wordt. Dat is onze natuurlijke staat. Daarom is het onmogelijk dat je er niet doorkomt. Er zijn altijd momenten dat je in je natuurlijke staat zit. Voor iedereen. Dan moet er werk worden gedaan, maar de meesten gaan dan vieren en op hun lauweren rusten. Dat is potverteren.
Een ander hulpmiddel is alert worden op alle kritiek die je hebt op iedereen. En daar steeds even The Work op doen. Zo leer je de bron van kritiek kennen. Je zult merken dat het allemaal naar jezelf gaat.
Oefenen
O Is dankbaarheid iets van het zelf of van het grotere geheel? Dankbaarheid maakt me stil.
Ted: Zullen we het eens onderzoeken?
O Graag!
Ted: Gisteren hebben we niet alleen de aspecten van ons dagelijks leven onderzocht – zoals de controleur en woede. We hebben ook aspecten onderzocht van het Absolute, van het mystieke, van onze spiritualiteit.
Daar kwamen we bij een aspect dat we Grote Geest noemden of totaal bewustzijn. Je kunt het ook God noemen, of Boeddha of Christus-bewustzijn. Nou is mijn vraag aan jou, vanuit het perspectief van God: “Is dankbaarheid nodig?”
O Nee.
Ted: Nee. Dat is duidelijk. Alles is er, en alles is totaal. Alles is totaal in orde. Er zijn geen grenzen aan wat is en er ontbreekt niets. Kan dankbaarheid iets anders zijn dan die Grote Geest? Als Grote Geest alles is?
O Nee, dat lijkt in elkaar te vallen.
Ted: Nee, dus. Het kan niets anders zijn dan dat. Dus waar hoort dankbaarheid thuis?
O Ja, aan de overkant eigenlijk.
Ted: Aan de kant van ons dagelijks leven. Hier hebben we dankbaarheid heel hard nodig. Vanuit het perspectief van ons dagelijks leven beseffen we dat er een gebied is waar alles perfect is. Dat kan ons grote dankbaarheid geven – in ons dagelijks leven.
Nu is het mooie dat je elk aspect van het dagelijks leven kunt oefenen. In tegenstelling tot aspecten van het Absolute, daar kun je alleen maar steeds dieper contact mee maken. De aspecten van je dagelijks leven kun je inoefenen. Ik was vroeger bijvoorbeeld overdreven kritisch. Ik had altijd wat te mopperen. Geen leuk leven. Op een dag begreep ik dat het zinvol was om iets anders te oefenen. Een van de dingen die ik ingeoefend heb, is dankbaarheid.
O Ja, dan kun je het toepassen in je dagelijks leven.
Ted: Ik heb geoefend om zo vaak mogelijk dankbaarheid te ervaren. Inmiddels komt dankbaarheid bijna automatisch. Gewoon oefenen. Zo kun je vriendelijkheid oefenen, en betrokkenheid. Van alles eigenlijk. Tenslotte heb je de dingen waar je last van hebt ook eerst geoefend, al ging dat onbewust. Zulke nare dingen bestrijden, dat werkt niet. Nieuwe dingen oefenen werkt wel, en het is leuk. Hoe meer we die oefenen, des te vaker komen ze en des te minder tijd blijft er over voor de rest. Dankbaarheid is het beste medicijn tegen chagrijn.
O Maakt dankbaarheid je niet passief?
Ted: Probeer ’t maar. Je doet iets voor iemand en je ziet dat diegene daar blij mee is. Kun jij dan dankbaar zijn omdat jij je ingezet hebt voor iemand? Kun je dankbaar zijn dat je iemand plezier hebt bezorgd? Dan is dankbaarheid gekoppeld aan actie. Begrijp je?
O Ja, ik snap het. Dankjewel.